Otis..

Yönetmen: Tony Krantz
Oyuncular: Bostin Christopher Daniel Stern Illeana Douglas Ashley Johnson Kevin Pollak Jared Kusnitz Jere Burns
Senaryo: Erik Jendresen Thomas Schnauz
Müzik: Tom Trafalski

İnsan irisi pizza dağıtıcısı Otis aslında gözüne kestirdiği genç kızları kaçırıp evinin bodrumuna zincirleyen bir seri katil. Kaçırdığı tüm kızlara Kim ismiyle hitap eden Otis onları zincirlemekle kalmayıp kendisine aşık olduklarını dayatan oyunlar oynamayı seviyor. Bodrumda hazırladığı dekorlar ile tanışma çıkma sevişme oyunları bunlar. Beş leşi olan medyatik bir katildir Otis. Son kaçırdığı Riley bir yolunu bulup kaçınca Otis’in adresini öğrenen Riley’nin annesi Kate babası Will ve erkek kardeşi Reed intikam için düğmeye basıyorlar. Tabi böyle kara komedilerde işler hiç de umulduğu gibi gitmez. Baştan sona mizahı gerilimle yan yana götürme başarısı gösteren bu bağımsız yapım en sert sahnelerini bile bu yöntemiyle ilginçleştirmesini bilmiş. Güler misin ağlar mısın tarzındaki Lawson ailesinin fertleri filmi alıp götürüyor. Öyle ki filme adını veren seri katil Otis’ten tüm rolü çalıyorlar. Kendi halinde bir Amerikan ailesinin kızlarının kaçırılma ve bulunmasının ardından sarsak birer işkenceciye dönüşümleri sert olduğu kadar sahiden çok eğlenceli. Bunun yanında sinir ötesi ajan Hotchkiss Otis’in kadersiz ağabeyi Elmo da filmin diğer renkleri. Özellikle Daniel Stern Illeana Douglas ve Kevin Pollak çok iyiler. İlk başta sinir olunan fakat sonra tepkileri ve espirileriyle çok kıyak bir haylaz olduğu anlaşılan erkek kardeş Reed Lawson tiplemesini de araya sıkıştıralım. Pulp Fiction’da Bruce Willis’in silah seçtiği sahneye benzer sahnesi medyanın seri cinayetlere yangına körükle gitme alışkanlığı Lawson’ların işkence seansı esnasındaki yaran diyalogları ve baştan sona fonda çalan Otis’in lise yıllarına ait playlisti ile başta kara mizah sevenlerin kaçırmaması gereken nefis bir film Otis.