Anasayfa
Giriş yap
Mesaj Sayısı
tarafından First Encounter Assault and Recon
Eğer hayaletler, ruhlar, periler, psişik güçler ve benzeri varlıklar kötü işler çeviriyorsa, F.E.A.R yanı başınızda. “Korku” anlamına da gelen bu kısaltma aslında bu tür “pis” işlerle uğraşan özel askeri ekibi ifade ediyor. Hükümet tarafından gizlice yaratılan bu ekip, şehirde anormal durumlar çıktığında devreye girmek üzere özel olarak eğitilen askerlerden oluşmaktadır. Biz de oyunda bu ekibin en yetenekli üyelerinden birisiyiz; fakat geçmişimiz tamamen kayıp…
Ben, sen, o, biz, siz, Alma!
Bir teknoloji şirketi olan ve insan klonlayan Armacham Technology Corporation’da son yapılan prototip klon çalışması olan küçük kız Alma, belki ruhunu(!) hâlâ hissettiğinden belki de bilinmeyen bir şekilde kötülüğe geçiş yaptığındandır, bu şirkette dehşet saçmaya başlar. İnsanüstü güçlere sahip olan Alma, kişileri psikolojik olarak etkisi altına alabildiği gibi karşısına çıkanları saniyeden daha az bir sürede sorun olmaktan çıkarabilmektedir.
F.E.A.R., konu ve kurgu olarak bir filmi aratmadığından Alma’nın geçmişini ve amacını anlatmak, izlemek istediğiniz bir filmden sahne anlatmaktan farksız denilebilir. Bölümler geçtikçe konu kendini daha da açığa çıkarmakta. Her şey Alma’nın ordu komutanı olan Paxton Fettel’ı etkisine alması ile başlar. Çıldıran Paxton Fettel ve ona bir şekilde telepatik olarak bağlı olan gizli klon ordusu önce şirketteki güvenlik birimlerini acımasızca öldürmeye başlar. Sıra, önlerine çıkan herkestir… Görünen o ki bir şey aramaktadırlar ve bizim görevimiz onların ne aradığını bulup, durdurmaktır.
Ne o, korktunuz mu?
F.E.A.R. onlarca rakibi olan bir FPS. Ama sadece ismi ile bile, daha yapım aşamasından piyasayı o kadar sarsmaya başladı ki, çok kısa bir sürede yüz binlerin beklediği oyun haline geldi. Daha sonra çıkan onlarca videosu, resmi, demosu, beta versiyonu, F.E.A.R.’ın kolay kolay unutulmayacak bir oyun olduğunu kesinleştirdi. Gün geldi oyun çıktı, hurra hücum alındı, kuruldu, oynandı, bitirildi; sonuç: “mükemmel”di.
Oyuna başlar başlamaz anlıyoruz ki, atmosfer şahane. Genel olarak, binalarda ve ofislerde dolaştığımızdan, karanlıkta fener yardımı ile ilerlememiz gerekiyor. Fenerin her oyunda olduğu gibi hayati değeri yine vurgulandığından, bulduğumuz her sakin köşede şarj olsun diye bekliyoruz. Neyse ki diğer bazı oyunların aksine, fener açıkken silahımızı da kullanabiliyoruz. Silah demişken hemen merakları giderelim. Oyunda güçlü bir cephanelik bulunuyor.
Aslında bu konuda F.E.A.R.’ın değişik bir özelliği, elinizdeki tabancanın bile yeterli derecede güçlü olması. Herhalde yapımcılar katıksız bir aksiyon oyunu yapmak için böyle bir unsuru düşünmüşler. Aynı anda 3 silah çeşidi taşıyabiliyorsunuz ve yeni bir silah çeşidi bulduğunuzda bir öncekini feda etmeniz gerekiyor. Çok da üzücü bir neden değil bu, çünkü oyunda adım başı silah bulmanız mümkün. Silahlar; tabanca, pompalı tüfek, makineli tüfek, dürbünlü tüfek, roketatar ve bir iki teknolojik oyuncak olarak dallanıp budaklanıyor. Bunlar yetmez diyenler için 3 çeşit de bomba (normal, uzaktan kumandalı, mayın) bulunmakta ki, doğru yer ve zamanda kullanıldıklarında çok yararlı oluyorlar.
Genel yapısıyla F.E.A.R. kolay oynanabilirliği ve akıcı gidişatı ile basit bir oyun denilebilir. Amaç oyuncuyu delirtmekten çok haz vermek olmuş. Ama tabii sanmayın ki karşınıza çıkacaklar kolay lokmalar; zira yapay zekâ çoğu kez sizi yorabilir. Çoklu çatışmalarda, karşınızdaki klonların zekice yaptıkları taktikler, manevralar ve sizi alt etme çabaları birçok kez başarılı olabiliyor. Fenerinizin ışığından bile sizi görüp peşinize düşebilen klonların, yeri gelince masaları, dolapları devirerek siper yapmaları karşısında anlık şaşkınlık geçirip kaçmaktan başka çareniz kalmıyor doğrusu.
Yine de unutmamak lazım ki, biz, F.E.A.R. adlı ekibin en yetenekli askeriyiz ve reflekslerimiz çok kuvvetli. Bunun anlamı ne diye sorarsanız, hemen cevap verelim. Reflekslerimizin üstünlüğü oyunun “SlowMo” özelliği ile bağdaştırılmış ve bunu aktif hale getiren tuşa bastığınızda oyundaki her şey anında yavaşlıyor. Bu süreçte birçok zorlu mücadelenin üstesinden gelinebiliyor. Tekrar dolabilen bir çubuğa sahip olan bu özelliği oyunda gizli saklı yerlerde dolanarak bulacağınız “reflex booster”lar ile kalıcı olarak arttırmanız mümkün. Mavi ışığa sahip olan bu booster’lara ek olarak bir de yeşil ışığa sahip olan “health booster”lar var ki, her bulduğunuz da sağlığınız kalıcı olarak 5 artıyor.
Hazır oyunda düşmanlarımızla mücadele etme yöntemlerine değinmişken devam edelim. Silahsız kaldığınızda veya geldiğinizden haberi olmayan bir klona sürpriz yapmak istediğinizde, kullanacağınız çeşitli dövüş teknikleri var. Oyundaki aksiyon ve gerçekçiliği, bunların paralelinde de atmosferi yükselten bir unsur bu teknikler. Misal koşarak zıpladığınızda ve farenin sol tuşunu bastığınızda karakterimiz öldürücü bir uçan tekme atıyor. Aynı işlemi çömelerek yaptığınızda ise kayarak karşınızdakini yere düşürmeniz mümkün. Zaten yeterince kolay olan kontrolleri deneyerek değişik kombinasyonlar bulabilirsiniz.
He deserved to die, they all deserve to die…
Teknik özelliklere geçmeden önce, yukarılarda çok bahsettiğimiz atmosfere değinmekte fayda var. Zira oyundaki atmosfer oyunun en yüksek notuna sahip denilebilir. Çeşitli filmlerden hatırlayabileceğiniz üzere benzer sahneleri F.E.A.R.’da da görmek mümkün. Önünüzden geçip giden Alma, veya size bakan Paxton Fettel bir anda yüreğinizi ağzınıza getirebiliyor. Hatta kimi zaman oluyor, gölgelerden, düşen nesnelerden bile korkuyorsunuz. Alma’nın psişik güçlere sahip olmasından dolayı da bazı bölümlerde hayaller beynimize hakim oluyor ve oyundaki korku temasına güzel bir şekilde destekliyor. Duyacağınız bazı fısıltılara da dikkat edin, hikâyeyi anlamak konusunda yardımcı olabiliyorlar.
F.E.A.R grafik motoru olarak bir hayli yenilikçi olarak adlandırılabilir. Gölgelendirmeler, ışıklandırmalar, modellemeler… Hepsi çok başarılı. Oyundaki ışıklandırma tamamen gerçek zamanlı yaratıldığından gölgeler de bunlara paralel çalışmakta. Yani bir bomba atıp tavandaki lambayı patlattığınızda veya sallandırdığınızda ışık tamamen gidiyor ya da lamba sallandıkça o şekilde değişim gösteriyor, tabii bunun sonucunda oluşan gölgeleri izlemeniz lazım. Birçok kez fareyi kaydırıp gölgeleri izlerken bulacaksınız kendinizi. Nesneler gelen ışığa göre çevresine gölge bırakıyor. Bu özellik günümüzdeki birçok oyunda farklı olmasa da F.E.A.R’da çıta biraz daha yükseltilmiş.
Düzgün çalışmayan veya olmayan bir fizik motoru, oyundaki mükemmel görüntüleri bile berbat edebilir. Ama telaşlanacak bir şey yok. Çünkü çevrenizdeki çoğu nesne düşüyor, kırılıyor, parçalanıyor. Duvarlar delik deşik oluyor. Gözden kaçmayan bir eksiklik ise, karşınızdaki askerlerin dolapları, masaları devirerek siper yapabilirken sizin köşe bucak saklanmanız gerektiği. Gönül istiyor ki biz de devirelim üç beş masayı. Ne olursa olsun, oyunlardaki fizik kuralları yapımcıların oyunculara verdiği özgürlükle eş değer oluyor. Misal bir kapının kapalı olması gerekiyorsa, isterse en üst fizik motoru olsun, o kapıyı geçemezsiniz. Kırılmaması gereken camların roketle bile bir çizik almaması, lambanın olduğu yerde aydınlık olsun diye ayarlanan yerlerde lambaya tüm mermileri sıksanız sapasağlam kalması gibi birçok saçmalık yine var.
Müzikler ve sesler. Oyun diye geçmemek lazım. Bu kadar başarılı müzikler filmlerde, albümlerde bile olmayabiliyor. Gerilim anında alttan giriş yapan ürkütücü müziklerden, çatışmaya girdiğinizde Matrix heyecanını aratmayan hızlı müziklere kadar, oyunda hiç müziksiz kalınmıyor. Ve altta sürekli çalıyor olsa bile hiç rahatsız etmiyor. Sesler de yine aynı şekilde, özenle hazırlanmış ve oyuna adapte edilmiş. Düşen nesneler, bağıran askerler, telsiz konuşmaları, silah sesleri çok başarılı bir şekilde oyuna katılmış. Eğer iyi bir ses kartınız ve hoparlör setiniz varsa, F.E.A.R.’ın odanızı gerilim yuvasına çevireceğinden kuşkunuz olmasın.
Oyun bu kadar şahane de, benim bilgisayarda ne kadar şahane çalışacak diye tedirginseniz, biraz haklısınız. Oyundaki atmosferi iyi bir şekilde yaşayabilmek için güçlü bir sisteme sahip olmak gerekiyor. Ama yine de sistem zayıfsa ayarları düşürerek de sorunsuz oynayabilmek mümkün. Artık daha fazla söze gerek kalmamıştır “korku” adına. Bundan sonra korkup, korkmamak size kalmış… Oynayın ve kendiniz deneyin.
RESİMLER::::
Eğer hayaletler, ruhlar, periler, psişik güçler ve benzeri varlıklar kötü işler çeviriyorsa, F.E.A.R yanı başınızda. “Korku” anlamına da gelen bu kısaltma aslında bu tür “pis” işlerle uğraşan özel askeri ekibi ifade ediyor. Hükümet tarafından gizlice yaratılan bu ekip, şehirde anormal durumlar çıktığında devreye girmek üzere özel olarak eğitilen askerlerden oluşmaktadır. Biz de oyunda bu ekibin en yetenekli üyelerinden birisiyiz; fakat geçmişimiz tamamen kayıp…
Ben, sen, o, biz, siz, Alma!
Bir teknoloji şirketi olan ve insan klonlayan Armacham Technology Corporation’da son yapılan prototip klon çalışması olan küçük kız Alma, belki ruhunu(!) hâlâ hissettiğinden belki de bilinmeyen bir şekilde kötülüğe geçiş yaptığındandır, bu şirkette dehşet saçmaya başlar. İnsanüstü güçlere sahip olan Alma, kişileri psikolojik olarak etkisi altına alabildiği gibi karşısına çıkanları saniyeden daha az bir sürede sorun olmaktan çıkarabilmektedir.
F.E.A.R., konu ve kurgu olarak bir filmi aratmadığından Alma’nın geçmişini ve amacını anlatmak, izlemek istediğiniz bir filmden sahne anlatmaktan farksız denilebilir. Bölümler geçtikçe konu kendini daha da açığa çıkarmakta. Her şey Alma’nın ordu komutanı olan Paxton Fettel’ı etkisine alması ile başlar. Çıldıran Paxton Fettel ve ona bir şekilde telepatik olarak bağlı olan gizli klon ordusu önce şirketteki güvenlik birimlerini acımasızca öldürmeye başlar. Sıra, önlerine çıkan herkestir… Görünen o ki bir şey aramaktadırlar ve bizim görevimiz onların ne aradığını bulup, durdurmaktır.
Ne o, korktunuz mu?
F.E.A.R. onlarca rakibi olan bir FPS. Ama sadece ismi ile bile, daha yapım aşamasından piyasayı o kadar sarsmaya başladı ki, çok kısa bir sürede yüz binlerin beklediği oyun haline geldi. Daha sonra çıkan onlarca videosu, resmi, demosu, beta versiyonu, F.E.A.R.’ın kolay kolay unutulmayacak bir oyun olduğunu kesinleştirdi. Gün geldi oyun çıktı, hurra hücum alındı, kuruldu, oynandı, bitirildi; sonuç: “mükemmel”di.
Oyuna başlar başlamaz anlıyoruz ki, atmosfer şahane. Genel olarak, binalarda ve ofislerde dolaştığımızdan, karanlıkta fener yardımı ile ilerlememiz gerekiyor. Fenerin her oyunda olduğu gibi hayati değeri yine vurgulandığından, bulduğumuz her sakin köşede şarj olsun diye bekliyoruz. Neyse ki diğer bazı oyunların aksine, fener açıkken silahımızı da kullanabiliyoruz. Silah demişken hemen merakları giderelim. Oyunda güçlü bir cephanelik bulunuyor.
Aslında bu konuda F.E.A.R.’ın değişik bir özelliği, elinizdeki tabancanın bile yeterli derecede güçlü olması. Herhalde yapımcılar katıksız bir aksiyon oyunu yapmak için böyle bir unsuru düşünmüşler. Aynı anda 3 silah çeşidi taşıyabiliyorsunuz ve yeni bir silah çeşidi bulduğunuzda bir öncekini feda etmeniz gerekiyor. Çok da üzücü bir neden değil bu, çünkü oyunda adım başı silah bulmanız mümkün. Silahlar; tabanca, pompalı tüfek, makineli tüfek, dürbünlü tüfek, roketatar ve bir iki teknolojik oyuncak olarak dallanıp budaklanıyor. Bunlar yetmez diyenler için 3 çeşit de bomba (normal, uzaktan kumandalı, mayın) bulunmakta ki, doğru yer ve zamanda kullanıldıklarında çok yararlı oluyorlar.
Genel yapısıyla F.E.A.R. kolay oynanabilirliği ve akıcı gidişatı ile basit bir oyun denilebilir. Amaç oyuncuyu delirtmekten çok haz vermek olmuş. Ama tabii sanmayın ki karşınıza çıkacaklar kolay lokmalar; zira yapay zekâ çoğu kez sizi yorabilir. Çoklu çatışmalarda, karşınızdaki klonların zekice yaptıkları taktikler, manevralar ve sizi alt etme çabaları birçok kez başarılı olabiliyor. Fenerinizin ışığından bile sizi görüp peşinize düşebilen klonların, yeri gelince masaları, dolapları devirerek siper yapmaları karşısında anlık şaşkınlık geçirip kaçmaktan başka çareniz kalmıyor doğrusu.
Yine de unutmamak lazım ki, biz, F.E.A.R. adlı ekibin en yetenekli askeriyiz ve reflekslerimiz çok kuvvetli. Bunun anlamı ne diye sorarsanız, hemen cevap verelim. Reflekslerimizin üstünlüğü oyunun “SlowMo” özelliği ile bağdaştırılmış ve bunu aktif hale getiren tuşa bastığınızda oyundaki her şey anında yavaşlıyor. Bu süreçte birçok zorlu mücadelenin üstesinden gelinebiliyor. Tekrar dolabilen bir çubuğa sahip olan bu özelliği oyunda gizli saklı yerlerde dolanarak bulacağınız “reflex booster”lar ile kalıcı olarak arttırmanız mümkün. Mavi ışığa sahip olan bu booster’lara ek olarak bir de yeşil ışığa sahip olan “health booster”lar var ki, her bulduğunuz da sağlığınız kalıcı olarak 5 artıyor.
Hazır oyunda düşmanlarımızla mücadele etme yöntemlerine değinmişken devam edelim. Silahsız kaldığınızda veya geldiğinizden haberi olmayan bir klona sürpriz yapmak istediğinizde, kullanacağınız çeşitli dövüş teknikleri var. Oyundaki aksiyon ve gerçekçiliği, bunların paralelinde de atmosferi yükselten bir unsur bu teknikler. Misal koşarak zıpladığınızda ve farenin sol tuşunu bastığınızda karakterimiz öldürücü bir uçan tekme atıyor. Aynı işlemi çömelerek yaptığınızda ise kayarak karşınızdakini yere düşürmeniz mümkün. Zaten yeterince kolay olan kontrolleri deneyerek değişik kombinasyonlar bulabilirsiniz.
He deserved to die, they all deserve to die…
Teknik özelliklere geçmeden önce, yukarılarda çok bahsettiğimiz atmosfere değinmekte fayda var. Zira oyundaki atmosfer oyunun en yüksek notuna sahip denilebilir. Çeşitli filmlerden hatırlayabileceğiniz üzere benzer sahneleri F.E.A.R.’da da görmek mümkün. Önünüzden geçip giden Alma, veya size bakan Paxton Fettel bir anda yüreğinizi ağzınıza getirebiliyor. Hatta kimi zaman oluyor, gölgelerden, düşen nesnelerden bile korkuyorsunuz. Alma’nın psişik güçlere sahip olmasından dolayı da bazı bölümlerde hayaller beynimize hakim oluyor ve oyundaki korku temasına güzel bir şekilde destekliyor. Duyacağınız bazı fısıltılara da dikkat edin, hikâyeyi anlamak konusunda yardımcı olabiliyorlar.
F.E.A.R grafik motoru olarak bir hayli yenilikçi olarak adlandırılabilir. Gölgelendirmeler, ışıklandırmalar, modellemeler… Hepsi çok başarılı. Oyundaki ışıklandırma tamamen gerçek zamanlı yaratıldığından gölgeler de bunlara paralel çalışmakta. Yani bir bomba atıp tavandaki lambayı patlattığınızda veya sallandırdığınızda ışık tamamen gidiyor ya da lamba sallandıkça o şekilde değişim gösteriyor, tabii bunun sonucunda oluşan gölgeleri izlemeniz lazım. Birçok kez fareyi kaydırıp gölgeleri izlerken bulacaksınız kendinizi. Nesneler gelen ışığa göre çevresine gölge bırakıyor. Bu özellik günümüzdeki birçok oyunda farklı olmasa da F.E.A.R’da çıta biraz daha yükseltilmiş.
Düzgün çalışmayan veya olmayan bir fizik motoru, oyundaki mükemmel görüntüleri bile berbat edebilir. Ama telaşlanacak bir şey yok. Çünkü çevrenizdeki çoğu nesne düşüyor, kırılıyor, parçalanıyor. Duvarlar delik deşik oluyor. Gözden kaçmayan bir eksiklik ise, karşınızdaki askerlerin dolapları, masaları devirerek siper yapabilirken sizin köşe bucak saklanmanız gerektiği. Gönül istiyor ki biz de devirelim üç beş masayı. Ne olursa olsun, oyunlardaki fizik kuralları yapımcıların oyunculara verdiği özgürlükle eş değer oluyor. Misal bir kapının kapalı olması gerekiyorsa, isterse en üst fizik motoru olsun, o kapıyı geçemezsiniz. Kırılmaması gereken camların roketle bile bir çizik almaması, lambanın olduğu yerde aydınlık olsun diye ayarlanan yerlerde lambaya tüm mermileri sıksanız sapasağlam kalması gibi birçok saçmalık yine var.
Müzikler ve sesler. Oyun diye geçmemek lazım. Bu kadar başarılı müzikler filmlerde, albümlerde bile olmayabiliyor. Gerilim anında alttan giriş yapan ürkütücü müziklerden, çatışmaya girdiğinizde Matrix heyecanını aratmayan hızlı müziklere kadar, oyunda hiç müziksiz kalınmıyor. Ve altta sürekli çalıyor olsa bile hiç rahatsız etmiyor. Sesler de yine aynı şekilde, özenle hazırlanmış ve oyuna adapte edilmiş. Düşen nesneler, bağıran askerler, telsiz konuşmaları, silah sesleri çok başarılı bir şekilde oyuna katılmış. Eğer iyi bir ses kartınız ve hoparlör setiniz varsa, F.E.A.R.’ın odanızı gerilim yuvasına çevireceğinden kuşkunuz olmasın.
Oyun bu kadar şahane de, benim bilgisayarda ne kadar şahane çalışacak diye tedirginseniz, biraz haklısınız. Oyundaki atmosferi iyi bir şekilde yaşayabilmek için güçlü bir sisteme sahip olmak gerekiyor. Ama yine de sistem zayıfsa ayarları düşürerek de sorunsuz oynayabilmek mümkün. Artık daha fazla söze gerek kalmamıştır “korku” adına. Bundan sonra korkup, korkmamak size kalmış… Oynayın ve kendiniz deneyin.
RESİMLER::::
 | Click this bar to view the full image. |
| This image has been resized. Click this bar to view the full image. The original image is sized 1024x768 and weights 124KB. |
| This image has been resized. Click this bar to view the full image. The original image is sized 1024x768 and weights 82KB. |